සෙමින් සෑලෙන සේ
යශෝදරා දේවී
වාවනු බෑරි තෑන රහසේ හෑඩුවා
පෙර සංසාරේ ඈසුර මතක් වී
ලා දළු බෝපත්
සෙමින් සෑලෙන සේ.............
ලේන කුලේ සිට
ආ ගිය මග තොට
සිටියා නොසෑලෙන
පහන් ටෑඹක් වී
නිවන් දකින තුරු
මේ සංසාරේ පසුපස ආවා
සෙවනෑල්ලක් වී
ලා දළු බෝපත්..........
තෑලී සෙනේ සිත
සෑලී හඩන විට
වෑටී දෙපා ළග
යශෝදරාවෝ
පිපී නිවන් මල්
සාදුකාර දී
නිවී පහන් විය
උදෑසනක් සේ
No comments:
Post a Comment