පියමැන්නේ ඇයිද එසේ
රිදවාලා මසිත මෙසේ
දුර ගවුවෙ මා ඉන්නේ
මතකයේ රැදුනා ඒ සිතුවිල්ලේ
සෙවනැලි මාවතේ ඇදි ඒ ජිවිතේ
රැලි මත සාගරේ මතුවේවා සදා මේ සිහිනේ
සියුමැලි රැදි ඒ දෙකොපුල් කී කතා
ඇසේ සවන පුරවා මගේ දෑනේ
අත්වැල බැදගෙන වැල්ලෙ ඇදි ඒ රූ රටා
මැකි ගිය රැල්ලෙන් විසර රැයේ
සිත ගත්තේ නැතුව නොවේ
සැමදා එලෙස බලා ඇයි ඉන්නේ
හද අරනේ රැදුනු සෙනේ
පුබුද සොයනු දැනේ
නැතුවත් මේ භවේ
මතු එන ජිවිතේ සැමද ඒ සෙනේ
No comments:
Post a Comment