මා දෙස නෙත් නොපියා බලාපු
හිමිහිට බලාපොරොත්තු ගෙනාපු
වැඩිපුර මාත් එක්ක නොආපු
මතකෙට සොඳුරු තැන් ගොඩ ගසාපු
ඔබ තවමත් ඇය තමයි
මගෙ හිත හදාප
හිතුමතේ පාවෙලා හිත හැදෙයිදෝ
සිතිජයේ ගෑවිලා මොකටද දුකයිදෝ
පපුවට තුරුළු වී හිඳ හඬාපු
ළංවී තොදොල් බස් මට දොඩාපු
හිත ළග හීනෙන් නිදි වරාපු
සිහිනෙක සැබෑ සුවය මට ගෙනාපු
මට තවමත් සුවඳ දේ
මලකින් හමාපු
No comments:
Post a Comment