රන් සමනලයෝ පුංචි කකුලියෝ
දෙදුන්නේ නැගිලා
මිහිදුම් සලුවේ තුරුමල් උයනේ
කොඉ යන්නේ පියබා.
පෙම්බර ආල හිතේ ගී නොයෙදෝ ගයුවේ
මොලකැටි බාල වියේ ඒ හුරතල් කොතැනේ
මවු දෑතින් මිදුනදෝ
යවුවනයේ මත් වී දෝ
ලද මනමාල හිතේ අදරයේ සුවදේ
තව නොසිටීද ලොවෙ ජිවිතයේ අරුමේ
මල් යහනා පැතුවාදො ඒ යහනා හමුවිදෝ
No comments:
Post a Comment